علل اختلال دوقطبی را می توان به عوامل متعددی نسبت داد. پزشکان نمی توانند تعیین کنند که آیا از یک عامل یا چند عامل است.
- اختلال در ترشح ناقلهای عصبی در جلو مغز مانند سروتونین، دوپامین، ملاتونین یا نورآدرنالین که تعادل ندارند، در نتیجه عملکرد سلولهای مغز در بخشی که سطوح هیجانی را کنترل میکند، مانند خشم، استرس، شادی و سرخوشی، یا تمرکز بر انجام کارها.
- ژنتیکی ، مانند داشتن سابقه خانوادگی اختلال دوقطبی یا بیماری های روانپزشکی قبلی، مانند افسردگی یا اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHA). اینها می توانند عوامل خطر برای اختلال دوقطبی نیز باشند.
- آسیب های عاطفی شدید، مانند مرگ یکی از عزیزان، جدا شدن از شریک زندگی، ناامیدی عمیق، ضربه روحی، سوء استفاده در دوران کودکی، جنایتکاری، و بیماری های جسمی و روانی مزمن.
- برخی از بیماری های ارگانیک، مانند اختلالات هورمون تیروئید
- افسردگی پس از زایمان می تواند باعث اختلال دوقطبی شود.
- استرس انباشته شده
- کم خوابی
علائم و نشانه های اختلال دوقطبی چیست؟
دو دسته از علائم اختلال دوقطبی وجود دارد: خلق پرخاشگرانه شدید یا خلق سرخوشی (شیدایی یا هیپومانیا) که به سطوح بالا و پایین تقسیم می شود و افسردگی (افسرده). بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی، نوسانات خلقی متناوب بالا و پایین را در هر دو گروه از علائم تجربه می کنند. هیچ الگوی یا زمانی مشخصی برای وقوع آنها وجود ندارد. علائم دوقطبی ممکن است کوتاه مدت باشند یا هفته ها، ماه ها یا سال ها ادامه داشته باشند.
- شیدایی و هیپومانیا که هر دو علائم مشابهی دارند، شیدایی در شدت و شدت هیجانات، پرخاشگری بارزتر است و میتوان رفتار را چه در مدرسه و چه در محل کار در حین انجام فعالیتهای مختلف با رفتارهای زیر مشاهده کرد:
- خود را به طور کامل ابراز کنید، سرشار از انرژی بالا، خلق و خوی فوق العاده خوب و مقدار غیرعادی شادی و انرژی.
- سریع صحبت کنید، زیاد صحبت کنید، بی وقفه صحبت کنید و با صدای بلند صحبت کنید. سریع موضوع را عوض کنید افکار و کلمات زیادی به بیرون می تابید.
- اعتماد به نفس بالا، بسیار خود مهم، بدون توجه به افراد اطراف، احساس برتری نسبت به دیگران می کند.
- چندین کار را به طور همزمان انجام دهید و در مقادیر بیش از حد، به طور غیرعادی سخت کوش کار کنید.
- به محرک ها سریع، غیر منطقی و ناخودآگاه واکنش نشان می دهد.
- سهل انگاری، تکانشی، قضاوت نادرست، مستعد رفتار پرخطر
- زیاده خواهی، عدم تفکر
- خوابیدن به میزان قابل توجهی کمتر از حد معمول، نمیخوابد، همیشه بیدار است.
- توهم یا توهمات نوری
- برانگیختگی جنسی بالا، میل جنسی بالا، رفتار جنسی نامناسب.
- خلق و خوی تهاجمی، تحریک پذیری، عصبانیت، به راحتی عصبانی می شود
- افسرده
- افسرده، عبوس، بدبخت، دلسرد، ناامید و پوچ.
- گریه غیر قابل کنترل
- ناتوانی در انجام وظایف به دلیل توجه کوتاه؛ عدم انگیزه
- خستگی، کمبود انرژی، کمبود نشاط، فراموشی و از دست دادن علاقه به همه چیز
- اضطراب شدید، پارانویا و مسائل روابط بین فردی
- کاهش وزن قابل توجه بدون رژیم
- نمی تواند غذا بخورد، نمی تواند بخوابد یا بیش از حد می خوابد.
- عصبی، پر استرس و بی قرار.
- خستگی، خستگی، کند رفتار، از دست دادن انرژی، نمی خواهد کاری انجام دهد.
- احساس بی ارزشی، عزت نفس پایین، احساس گناه مفرط
- توجه کوتاه، تفکر کند، ناتوانی در تصمیم گیری.
- ممکن است سابقه خانوادگی اختلال دوقطبی، افسردگی یا اختلال روانپزشکی دیگری وجود داشته باشد.
- داشتن سابقه سوء مصرف مواد
- داشتن افکار، برنامه ها یا تلاش های خودکشی
برخی از بیماران دوقطبی ممکن است دوره های مختلط از هر دو گروه از علائم را تجربه کنند. شیدایی و افسردگی با هم غالب هستند، به شرح زیر:
- افکار منفی با افسردگی، متناوب با بی قراری و انرژی بالا همراه هستند.